Reïncarnatietherapie

Het woord ‘reïncarnatie’ betekent volgens het woordenboek: opnieuw in de stof, in het vlees komen, zich opnieuw belichamen, weder geboren worden. Het is een begrip uit de esoterie, uit de wijsheid van de geestesscholen.

Als we tijdens een consult naar binnen keren en onze lichamelijke sensaties, gevoelens, gedachten en beelden serieus nemen, doet zich bij een enkeling soms een merkwaardig verschijnsel voor. Hij of zij bevindt zich in een herbeleving van een ervaring die onmogelijk in zijn of haar leven kan hebben plaatsgevonden. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het innerlijk beleven dat het lichaam van een ander geslacht is, kleding draagt uit een andere cultuur of uit een andere tijdsperiode. Dat het lichaam aan een ziekte lijdt die hij of zij nooit heeft gehad. Of die persoon ervaart een sterven terwijl het huidige fysieke lichaam gewoon rustig op de matras van de praktijkkamer ligt. Een wonderlijke ervaring, maar oh zo indrukwekkend.

Ook het herbeleven van deze ervaringen, van dat andere, die eerdere ik in ons, is genezend. Deze voorheen nog onbewuste ervaringen blijken vaak de diepere wortel te zijn van de problematiek waarmee in het gewone dagelijkse leven geworsteld wordt. Deze informatie kan ook tevoorschijn komen in nachtmerries. Kleine kinderen herinneren zich soms spontaan ervaringen uit een eerder leven en verwoorden dat dan als “mama, toen ik nog niet bij jou was, toen …” of “vroeger toen ik nog groot was, toen…”.

Onze persoonlijkheid is opgebouwd door de ervaringen die we in dit leven hebben opgedaan, maar zeker ook door die in eerdere levens. Zo wordt bijvoorbeeld eenzaamheid die ontstaan is in een nare oorlogssituatie door verlies van dierbaren opgeslagen in de ziel. Als dan de ziel een nieuw lichaam creëert krijgt die informatie over de eenzaamheid door verlies ook opnieuw vorm. Hierdoor ontstaat een grote gevoeligheid voor angst en/of woede om mensen te verliezen in het nieuwe leven. Je kunt dan gaan claimen of net andersom intiemere relaties uit de weg gaan, afhankelijk van hoe je in die voorbije oorlogssituatie er mee bent omgegaan.

We zijn in onze westerse maatschappij niet gewend om onszelf te zien in dit licht. Hier zijn kleine kinderen mensjes die nog onschuldig zijn, nog onervaren, nog blanco, ze beginnen pas. We zijn allemaal veel wijder dan we zelf beseffen, dan we elkaar aanpraten. Mijn ervaring met mezelf en cliënten is dat juist door het ondergaan hebben van diep en daardoor niet verwerkt leed, we in het nieuwe leven de mogelijkheid hebben om een grote groei in ons bewustzijn te beleven. Sommige wonden kunnen alleen tot rust komen door een samenkomen van dat oude ik en dat nieuwe ik. En dat proces van wederzijds elkaar leren kennen en helpen van deze delen in je psyché, geeft een grote verrijking aan de ziel, voor de oude en de nieuwe persoonlijkheid. We gaan het leven in haar spirituele diepte ervaren. Eigenlijk bestaat dan de dood ook niet meer, we leven!